Joejoe, ik ben Madelon. Grote bek en een nog groter hart.

Ik ben een beetje gek (volgens sommigen) en ik maak van bijna elke dag mijn eigen, kleine feestje. Ik hou van mij en mijn eigenaardigheden, omdat ze me altijd nieuwe ervaringen opleveren die andere mensen niet hebben. En daar word ik zo blij van. Er wordt mij weleens gevraagd ‘wat doe jij nou eigenlijk?’. En het antwoord is: zoveel mogelijk genieten. Omdat ik het leven ken dat zwaar en moeilijk is en dat hoeft voor mij nooit meer zo te worden.

het leven is te kort voor bocht

Zo drink ik geen bocht-wijn, daar is het leven echt te kort voor! Of duik heerlijk in de tuin in de zon, gewoon op maandag. Omdat ik mijn bedrijf zo heb ingericht dat het kan. Met aansluitend een barbecue of gourmet (love that!). Omdat ik zo diep geloof dat ik alles uit het leven mag halen en dat kan heerlijk praktisch en op mijn manier (dat gaat vaak over eten en drinken, in case you were wondering). 

Je kunt niet leven alsof elke dag de laatste is 

Ik geloof niet in ‘leven alsof elke dag je laatste is’. Dat gaat hem hier thuis niet worden, vrees ik. Er bestaan nu eenmaal verantwoordelijkheden en het leven is niet 100% total bliss. Dus maak ik vooral ook van kleine dingen een feestje. Soms met slingers. En die hang ik dan zelf op, want de rest doet dat niet. En dat vind ik dan weer gek.

Ik maak van kleine dingen een feestje 

Ik had als kind altijd al ‘altijd wat bijzonders en zelden wat goeds’. Het was een gevleugelde uitspraak in de familie, wanneer ik weer een idee of plan had. Het ‘uit de toon vallen’ met mijn ideëen zat er dan ook al jong in. Ik hield enorm van plezier maken en gunde het mezelf om iets lekkers te halen als ik daar zin in had. Ik kreeg al snel door dat andere mensen dit allemaal niet deden. Ik werd voor gek verklaard als ik ’s avonds aardappelen ging snijden om patat te bakken (oké zei ik avond? Ik bedoel eigenlijk 1:00 ‘s nachts). Dat dóe je toch niet? Ik begreep niet waarom. Ik had gewoon zin in patat en als je iets wil, moet je er iets voor doen. En daar was ik niet te beroerd voor.  

Zo gaf ik ook mijn eerste zuurverdiende centjes van een nieuwe baan ALTIJD uit aan mezelf. Het hele bedrag dat ik die maand had verdiend in 1x op aan dingen waar ik blij van werd: paar nieuwe gympen, nieuwe (merk) spijkerbroek en ga zo maar door. En dat is, opgroeiende met iemand die elk dubbeltje omdraaide, best een uitdaging. Ik werd ook hierin niet begrepen. Kon ook niet, want mijn moeder zat in de bijstand. Er was simpelweg geen geld in haar realiteit. Nu heb ik sowieso een moeilijke relatie altijd gehad met mijn moeder. Je kent dat wel, je kijkt naar jouw moeder en denkt: ‘Serieus, als jíj́ nou ook eens aan jezelf zou gaan werken…’

Altijd commentaar

Uiteindelijk is dat helemaal goed gekomen met die relatie met mijn moeder. Maar vroeger kreeg ik altijd commentaar. Groeide op met familie die in een soort spreukenwoordenboek leefde, met uitdrukkingen als: doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg! Steek je kop niet boven het maaiveld! Wie voor een dubbeltje geboren wordt…. Dat werk.

En met de jaren deed ik steeds minder voor mij en steeds meer voor anderen. Ik besteedde steeds minder aandacht aan mijn behoeften en ideeën. Ging steeds meer in de pas lopen. Het stramien volgen. Ja zeggen, terwijl ik nee voelde. Dat was gewenst, beleefd. Zo heurt het. Daar werd je door geaccepteerd. Oké, dan doen we dat. Ik hou wel van acceptatie en ik wilde ook niet alleen overblijven. Dit was overigens allemaal niet een bewuste intentie. Zij hielden mij niet bewust in het stramien. Het was juist de liefde voor mij, waardoor ze dachten dat zij mij ‘veilig moesten houden’. En blijkbaar was dat door te doen wat normaal gesproken iedereen doet. Dan val je niet op, ergo: veiligheid.

HET GATENKAAS-CV  

Qua carrière bleek ik ook uit de pas te lopen. Had netjes gestudeerd (Maatschappelijk Werk & Dienstverlening, ik ben hulpverlener in hart en nieren met al meer dan 13 jaar ervaring in het begeleiden van mensen), kreeg een baan, was ongelukkig, kreeg een nieuwe baan, werd weer ongelukkig, veranderde ook maar van branche en kreeg weer een nieuwe baan.

En dat dan 2x per jaar, zo’n 10 jaar lang. Nergens kwam ik tot z’n recht.

Was altijd een beetje té (te druk, te direct, teveel humor, etc). Ik voelde mij gevangen. Uiteindelijk dacht ik dat ik vast bedoeld was om zo’n “martelaar-moeder” te worden. Je weet wel, zo’n blij-ei dat glimlachend de klei onder de sokken van haar kinderen staat te pulken en dankbaar is voor de 3 uur die ze daarna mag opruimen. Haar life’s purpose kruipt rond in een luier. Nou guess what…

Precies.

Ik voelde me er nooit tussen passen 

In 2016 heb ik de keuze gemaakt om te gaan ondernemen. Vrijheid! Mensen helpen! Op mijn manier mogen bepalen wat er gebeurt! En wat er toen op mij af kwam had ik nooit kunnen bedenken.

WACHT EFFE… 

Nu stond ik wel met beide benen op de grond als ondernemer (had mooie ambities), maar werkelijk geen kaas gegeten van hoe het dan moest. Na een hele tijd klootviolen heb ik een businesscoach in de arm genomen, niet wetende dat deze vrouw 3 jaar lang mijn mentor zou worden op ondernemersgebied. En dat was ook nodig.

Ik leerde alles wat er is over het ondernemerschap. Strategie, doelen, plannen, structuur. The works! En ondanks dat ik zag dat dat werkte, werd het nou niet die business die ik in mij voelde. En ik snapte er niks van. Ik WIST nu toch alles? Ik DEED toch netjes wat ik had geleerd? Maar daar lag het helemaal niet aan. And don’t get me wrong, ik ben haar eeuwig dankbaar en zij is de beste in haar vakgebied. Maar voor mij was er toch iets anders nodig. Iets dat zij niet kon leveren. 

Ik was het zat en liet los hoe het heurde

Van altijd maar zoeken naar waarom de rest zo succesvol was en ik niet (althans, niet in de mate die ik diep in mij van binnen voelde), werd ik doodongelukkig. Ik heb hard gewerkt, tranen gelaten. Want ik voelde mijn missie door mijn handen glippen. Waarom werkte het niet?

Simpel…..

Omdat ik in de basis al niet gemaakt ben voor Hoe Het Heurt. Ik moest ten alle tijde vrijheid voelen en dat was er niet meer. Ik zat vast in mijn agenda, mijn leven, de strategie en een bedrijf waar ik niet gelukkig van werd. En toen ik dat los kon laten en mijn eigen ding ging doen, werd het pure magie. On my terms…

Ik doe geen concessies meer waar ik niet achter sta. Die ik niet voel. Ik zeg geen ja meer als ik een nee voel. Privé niet en zakelijk ook niet. Ik heb geleerd hoe ik het bij mij kan laten passen en niet meer andersom. Ik heb ook gezien dat niet iedereen daar meer bij paste en het heeft me heel veel rust opgeleverd. Ik maak mijn keuzes bewust en krachtig en in totale overeenstemming met wie ik ben. No matter what. Zonder mij te laten tegenhouden door alle emoties die erbij komen kijken. Ik ga er vol doorheen en heel mij op levels waar geen psycholoog zou komen. Ik ben al 25 jaar bezig met persoonlijke ontwikkeling en heb daar inmiddels zelf ook al een paar duizend mensen mee mogen inspireren.

Al een aantal jaar pas ik het principe toe dat ik zelf bepaal, in alle facetten van mijn leven en mijn bedrijf. Een enorme spirituele groei tot gevolg. En kan ik anderen helpen om dat ook op hun eigen manier te doen. Naast dat ik super spiritueel ben, ben ik ook nog heel erg “aards”. Ik geloof in de mix van intuïtie en strategie. En dat dit allemaal bij elkaar mag komen in het hier en nu. 

Wist je trouwens over mij dat? 

Ik weg zwijmel bij series als Downton Abbey en mr Selfridge.

Ik veel praat. En nog snel ook, dus je moet snel meeschrijven 

Ik blij word van cheese onion chips, maar het vaak niet neem omdat ik dan ’s nachts wakker lig van de uiensmaak 

Ik een fan ben van Edith Piaf en ‘Je ne regrette rien’ laat draaien op mijn begrafenis

Ik nu al aangegeven heb thuis dat ik zeker niet de goedkoopste doodskist wil, maar zo’n mooie glanzende ofzo 

Ik een controle freak in remissie ben, maar er op sommige dingen nog vol instink

Ik elke dag opsta met een liedje in mijn hoofd

Ik weleens een hele grote ossenworst voor mijn verjaardag heb gevraagd, die ik vervolgens alleen opat 

Ik overigens ook een heel (mits vers van de bakker) tijgerwit in 1x op kan eten, heerlijk! 

Ik een heel spiritueel wijf ben, maar nu nog de grens trek bij in blote kont bij volle maan in het bos dansen met brandende salietakjes (overigens sluit ik niets meer uit!)

Ik een hekel heb aan een dikke plebber mayo over mijn frietjes heen (daar word ik echt chagrijnig van) 

Ik wel weer heel erg kan genieten van een patatje stoofvlees, waarbij geen frietje onaangetast is (mijn omgeving snapt deze ook niet, but who cares) 

Ik minstens 1x in de 2 jaar de hele Harry Potter boekenserie lees en dan ook de films ga kijken 

Ik graag uren in de keuken sta voor iets dat in 10 minuten op is

Ik weliswaar een achtergrond heb als maatschappelijk werker, maar 2 jaar van die carrière ook nog op een gesloten afdeling werkte in de psychiatrie 

Ik er nu pas achter kom hoeveel dingen in dit rijtje met eten te maken hebben. Kinda big deal in mijn leven…

Als je het ook aandurft om echt stappen te zetten, kun je hier een matchcall met mij boeken. In deze vrijblijvende call ga ik met jou op zoek naar wat jij werkelijk wil, wat hier nog in de weg staat en of ik wel de juiste persoon ben om jou daarbij te mogen begeleiden.

Boek hieronder direct jouw matchcall met mij!

Boek hieronder direct jouw matchcall met mij!

Je voelt steeds dat er ‘iets’ aan je trekt. Je werkt hard, je weet dat je niet de juiste dingen aan het doen bent. Je voelt angst, maar jij voelt ook dat je er klaar mee bent om je te laten tegenhouden door die stemmetjes.  Boek dan vandaag nog jouw matchcall met mij. Een 45-minuten online call, waarin ik met jou kijk of wij de match made in heaven zijn om samen te werken. Ik kijk wat er werkelijk nodig is, zodat jij als ondernemer jouw mooiste bedrijf en leven gaat kunnen leiden. Precies zoals het bedoeld is.