‘En dáár word ik ongelofelijk blij van!’ Ze glundert van oor tot oor en ik zie een twinkeltje in haar ogen op mijn beeldscherm oplichten, wanneer ze met me deelt wat haar plannen zijn voor de toekomst. Verwachtingsvol kijkt ze me aan, alsof ze wacht op het oordeel van De Jury. En ik bijt niet. Tenzij het nodig is.

Ik voelde zelf ook een huppeltje 

En eerlijk gezegd voel ik ook meteen een huppeltje in mijn buik. Potdorie, wat een goed idee! Ik zou er zelf ook wel gebruik van willen maken in de toekomst. Een klant heeft ze dus al. Nu kun je met alles je geld verdienen (en geloof me met alles bedoel ik ook alles), maar je hebt af en toe van die briljante pareltjes.

Maar ze durfde steeds niet

Maar het probleem was, dat ze niet durfde. Ze maakte zich zorgen over de vraag of ze wel goed genoeg is. Wat haar omgeving zou gaan vinden als ze hier echt mee aan de slag gaat. Of ze er wel genoeg geld mee kon verdienen. Of er überhaupt iemand op haar zit te wachten. 

En ik zit haar verrast aan te kijken, want ik zou zo klant worden. Dus met die omzet komt het wel goed. En met deze zin kan ik haar meteen geruststellen: er zitten echt wel mensen op je te wachten. Maar dan moet je wel gaan beginnen. Een gerustgestelde lach ontsnapt aan haar lippen. Ik bevestig alleen wat zij van binnen al voelde in haar buik, maar waar zij toch steeds weer aan twijfelde met haar hoofd. Dit is haalbaar!

Die totale mislukking valt dus wel mee

Ik heb dit gesprek met haar, omdat ze het zat is hoe haar leven gaat. Echt zat. Al veel te lang doet ze wat iedereen van haar verwacht. Waarvan ze zelf dacht dat het zo hoorde. En al die tijd voelde ze aan alles dat het niet klopte. Maar ze wilde niet zeuren. En ze was doodsbang dat het een grote mislukking zou worden als ze niet netjes in de rij met de kudde mee zou lopen.

Ze heeft alles en toch klopt het niet

Ze heeft een lieve man, mooi en gezond kind, en een goede baan. Tel daarbij huis/boom/beest/kamerplant op en het plaatje is compleet. Maar toch ontbreekt het. Dat wat haar ècht gelukkig maakt. Zichzelf kunnen zijn en mogen doen waar ze blij van wordt. Uit dat stramien breken en het leven gaan leiden op een manier die zij wil. Concessieloos.

Je hoeft niet meteen je baan op te zeggen

En eerlijk? Zo veel gekke sprongen hoeft ze hiervoor helemaal niet te maken. Ze staat er zelf van te kijken als ik haar uitleg hoe ik het voor me zie. Nee, je hoeft niet meteen je baan op te geven. Dat kan ook in stapjes, als je dat wil. Nee, je hoeft je kind niet 60 uur in de week naar de opvang te brengen. Doe ik ook niet en ik draai ook een succesvol bedrijf. Je moet alleen even leren hoe het werkt en vooral hoe het werkt voor jou. Want je mag het allemaal zelf bepalen, nu Je Later Groot Bent.

Je woont niet meteen in een kartonnen doos

Ik zie zo vaak mensen bang zijn. Bang dat ze verstoten worden als ze echt gaan leven volgens hun eigen regels. Bang dat alles verandert, het hele leven zoals zij het kennen. Dat ze de verbinding kwijt raken met alles en iedereen om hen heen. Bang dat ze de onverdraagbare ‘foute keuze’ maken en het noooooit meer goedkomt (kom maar door met die kartonnen doos achter het centraal station! Waar is de heroïnespuit en hoe kom ik aan mijn eerste prostitutieklant?!) 

Dat laatste is trouwens grappig, want klanten maken is universeel: je doet ze een aanbod van wat je voor waardevols te bieden hebt. En of dat nou coaching is (in mijn geval) of je poeperd, dat maakt niet uit. Als jij er maar achter staat dat wat je aanbiedt van grote waarde is voor de ander. 

Zij besloot het gewoon te gaan doen

Deze vrouw zet haar angst opzij en gaat ervoor. Alleen kiest ze ervoor om het samen te doen, want ze heeft geen idee waar ze moet beginnen. Daardoor bleef ze lange tijd inactief en dat heeft ze sinds kort ook pijnlijk door. Door het alleen maar te zien, verandert er nog steeds niets en ze bleef maar in die baal-modus. Daar werd ze geen leuker mens van.

Ze wist ook dat ze op persoonlijk vlak nog een aantal obstakels te tackelen heeft. Dus besloot ze dat te gaan doen. En zo kwam het dat wij elkaar op een regenachtige middag online spraken. 

Waar ik in dit verhaal pas: van kennis naar resultaat

Voor mij een waar feest, want ik ben de gelukkige die haar mag helpen met het verwezenlijken van haar droom en tackelen van ‘persoonlijk vlak’. Een leven en een baan, waarin ze volledig zichzelf kan zijn en haar geld mag verdienen met dat wat ze het allerliefste doet. 

Want op een gegeven moment ‘weet’ je echt genoeg en komt het aan op doen. En dat is my field of play: we gaan van kennis naar actie en resultaat. En dan kom je bij mij. Zo simpel is dat. En als ze iets graag wil, dan is het actie en resultaat. Echt beginnen aan die droom.

Hoe dit verhaal eindigt? Daar kom ik in de toekomst nog op terug, wanneer ik bij haar gekocht heb. Want het was echt een gaaf idee, ook al vond ze zelf dat het wel meeviel (snap je mijn punt??)

Wil jij ook een leven, waarin je concessieloos jezelf kunt zijn? Waarin je lol hebt, voldoening voelt en alles eruit haalt wat er voor je inzit? Je weet wel, dat gevoel dat alles klopt en dat het ergens naar leidt?