Ik sta geconcentreerd een wortel te snijden. Plak voor plak probeer ik angstvallig mijn nagels en vingertoppen te behouden voor het vlijmscherpe snijvlak van mijn, bij de Jumbo bij elkaar gespaarde, koksmes.
Ik ben een enorme keukenprinses als het gaat om ‘Hurdy-burdy skoedeboe porkporkpork*’ van alles in een pan te mikken en dat dat vervolgens dan nog goddelijk smaakt ook. Maar de techniek van snijwerk is niet aan mij besteed. Het is een rondje Tjongerschans in the making.
Ondertussen staat mijn laptop op het koffiezetapparaat ( jaja, een en al glitter and glamour bij de Rijkertjes) en luister ik naar Grey’s Anatomy, die in de Ziggo On Demand staat. Nu moet ik stiekem bekennen dat ik gewoon na seizoen 15 weer overnieuw begonnen was met seizoen 1, want dat kan ik. Ik hou ervan. Hoewel ik het bloed en pijn bij mijn eigen vingers toch anders zou ervaren.
Anyway, ik beluister de scène waarin Callie zich realiseert dat ze nooit meer in haar ondergoed door de huiskamer danst. En dat is iets dat ik vaak tegenkom in mijn werk.
Zo vaak vertellen klanten mij wat ze vroeger allemaal deden. Dat ze dat zo leuk vonden, maar nooit meer doen. Want tja… dat is toch raar? Neem hier even jouw eigen voorbeeld, als je het herkent.
Zelf houd ik enorm van dansen in een enorme zomerse regenbui. Je weet wel, van die stortregens met 26 graden. Als kind ging ik vroeger al buiten staan. Heerlijk vond ik dat! Het leek alsof je buiten kon douchen en dat ik dan doorweekt was, maakte me geen bal uit.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat die buien zoals vroeger bijna nooit meer voor komen. Maar als hij komt, dan sta ik buiten als dat kan. En het maakt mij geen reet uit wat iemand daar van vindt. Sterker nog, ik moet nu toch zelf mijn kleding wassen!
Maar waarom doe jij niet meer waar je blij van wordt? Ben je bang dat mensen je uitlachen? Schaam je je zelfs voor jezelf? Of ben je gewoon vergeten waar jij blij van wordt?
Dat laatste klinkt gek, maar zie ik wekelijks voorbij komen in het werken met mijn klanten. En daar gaan we altijd het allereerste naar op zoek. De lol terug brengen. Allerbelangrijkste in het hele leven. Trust me on that one.
(*mocht je denken: waar gáát dit over? Check dan even de Swedish Chef van de Muppets)
0 reacties