Het is ’s ochtend 8:15. Mijn jongens zijn net met de fiets vertrokken naar school en ik geniet van de ochtendzon, die nu nog aangenaam is. Ik loop via de schuur naar achteren, waar de kippen en de moestuin zijn. Daar is mijn man bezig met het harken van de plekken in de moestuin waar de groenten al uitgegroeid zijn. 

‘Wat eten we eigenlijk vandaag?’ is altijd mijn zin die voor negen uur mijn mond uit komt. Ik vind dat belangrijk, te weten wat we gaan eten. niet alleen voor de planning, maar vooral ook omdat ik mij er op kan verheugen. 

‘Bietjes?’, hoor ik hem voorzichtig vragen. Hij kent mij al langer dan vandaag en weet ook dat ik nogal kieskeurig kan zijn in wat ik dan wil eten. De vraag die ik stel is eigenlijk ook niet echt bedoeld voor een antwoord. Ik zoek dan meestal gewoon inspiratie. 

Ik kijk hem aan en knik. Bietjes it is.

Terwijl hij als een ware “providing husband” de bietjes uit de grond staat te trekken, kijk ik om mij heen en overvalt mij een diepe emotie die vanuit mijn onderbuik een weg vindt en in een traan in mijn oog manifesteert. 

Dit is het.

Dit is geluk.

Dit is overvloed.

Zo moe word ik soms van de tijdlijnen op social media (bekijk ze dan niet!). Iedereen schreeuwt over overvloed en “de sluizen open zetten naar geld”. Feit is dat de meeste mensen dit niet voor elkaar krijgen. Niet omdat ze niet willen, maar omdat ze het niet geloven. Daar draait dat hele manifesteren wel om.

Maar wat als je eens begint bij de overvloed gedachte in bietjes? Want ik hoef maar om mij heen te kijken en ik ZIE met mijn eigen ogen hoe de aarde werkt. Alles is er. Zolang ik maar de acties uitzet om het te laten manifesteren. Soms moeiteloos, soms niet. 

Je snapt dat ik die hele moestuin niet sta te graven hè, ieder zijn ding. 

Maar overvloed is er altijd. Alleen misschien niet in geld (en, is dat waar trouwens?).

Door je continu te richten op dat geldstuk en het er met bakken uit te zien vliegen, gaat het er echt niet met bakken ineens invliegen. Hoe hard je ook werkt. 

Ik zie mensen als een hamster in een rad gaan, omdat ze denken dat stilstand sowieso teloorgang is. 

And it’s not.

Het vraagt alleen een andere manier van benaderen. En die begint met een gedachte die je wel kunt geloven. 

Wat is er in overvloed om jou heen, wanneer je goed kijkt? Wat kan jouw brein geloven over dat stuk? En kunnen we dan afspreken dat je van daaruit stapje voor stapje gaat kijken wat je nog meer durft te geloven?

Want ‘zet de sluizen open naar een miljoen’ gaat niet voor je werken. Veel te groot vanaf het punt van waar jij staat. En ik durf te beweren dat, wanneer jij iets simpels als bieten in een moestuin kunt omarmen als overvloed, je vanuit die energie veel meer dankbaarheid, liefde en geluk gaat ervaren. 

Komt het met de rest van die manifestatie vanzelf goed….

PS: Heb je al gezien dat ik een tof nieuw aanbod heb? De Energetische Oliesessie. We gaan de diepte in om te achterhalen wat de emotie is die jou het meeste dwarszit op dit moment. Ik zet mijn intuïtieve en praktische superpowers in om jou te helpen de blokkade op te speuren en te gaan doorbreken. Op de praktische, maar ook de energetische manier. Want ik hou van wazige shizzle, maar nog meer van de praktische vertaling naar het hier en nu zodat je het ook echt op kunt lossen 😉. Twee coachcalls met mij (1-op-1) en een afgestemde olie om tussen de calls door aan de slag te gaan. Lees er hier meer over en boek direct jouw sessie in mijn agenda.