Ik hou van vrouwen… Gaat ze nou uit de kast komen? Nee man!

Gekkie.

Dit verhaal ga ik met je delen, omdat ik zeker weet dat jij je er in herkent.

One of the guys

Ik ben altijd one of the guys geweest. Omringde mij liever met jongens dan meisjes. Ik had in mijn tienerjaren mijn lieve beste vriendje Elias en daarna kwam een Paul.

Beide jongens. Ook geen verliefdheid of relatie. Gewoon echte vrienden.

Als je mij ziet, dan zou je mogelijk niet zeggen dat ik tot een paar jaar geleden echt haat had aan vrouwen in het algemeen. En niet van een Anders Breivik-kaliber haat, maar gewoon een enorme weerstand om mij in een groep vrouwen te mengen.

Terwijl ik make up draag. Mijn nageltjes lak. Moeder ben. En hou van kleding kopen (vooral schoenen, ze noemen mij hier thuis vaak Imelda)

Maar het zijn precies NIET de dingen waar ik het met mensen over wil hebben. Omdat ik het nietszeggende, lege onderwerpen vind en daar houd ik niet van. Ik houd van gesprekken met diepgang. Maar ook met grove humor.

Mijn ervaring met vrouwen was vooral dat het gaat over uiterlijkheden zoals kapsels, kleding, make-up. Maar vooral ook over de kinderen. Of over een nutteloos beroep, wat parttime uitgevoerd wordt. En over de blaasproblemen van hun huisdier.

Tuning out in 3…2…1…

Vrouwen onzekerheden

Vroeger op school (en later ook) waren vrouwen (meisjes) altijd bezig met onzekerheden. Vind hij mij wel leuk? Zit mijn haar goed? Ben ik niet doorgelekt?

Allemaal dingen waar ik mij ook druk over maakte, maar niet de behoefte had om het over te hebben.

Meisjes gingen ook altijd bij elkaar klitten (dat woord is vast ook bedoeld voor vrouwen en hoort eigenlijk met een C is mijn vermoeden). Armpje in armpje door de stad. Elkaars haren vlechten in de pauze.

Rillingen over mijn lijf. And not in a good way.

Nou ben ik sowieso niet zo handtastelijk ingesteld (maar das voer voor een ander bericht), maar dat geklef van die meiden werd ik altijd al moe van. En nu nog steeds.

Ik ga goed op de mannen-energie, de humor, het niet-zeiken-aanpakken principe. Ik kwam niet zo vaak vrouwen tegen die een beetje van de stevige praat waren. Of een diepgang in gesprekken aankonden (en als je mij een beetje kent: ik hou van moeilijke vragen, complexe situaties, dus binnen een half uur heb ik je grootste levensvraag boven tafel en de eerste stappen naar de oplossing 😉).

Vriendinnen waren schaars. Er waren er een paar. Ook geen meisje/meisjes. Maar echt op 1 hand te tellen in mijn hele leven.

Tot een paar jaar geleden.

Ik ontmoette tijdens mijn ‘reis’ in allerlei coachgroepen fantastische vrouwen die mij heel dierbaar zijn geworden. Waar ik ontzettend veel van heb mogen leren. En waarvan er een paar heel dierbaar geworden zijn.

Echte vriendschap.

Die ik nooit had ontmoet, als ik niet besloten had om mee te doen met iemand’s aanbod.

Weet je vrouw, de wereld staat in de fik en er zijn meer vrouwen nodig die opstaan en komen helpen om de wereld naar een ander bewustzijn te tillen. Juist omdat wij die vrouwelijke energie hebben. Juist omdat wij superpowers hebben.

En juist wij zijn vaak zo onzeker over wat we de wereld te brengen hebben. cijferen ons zoveel weg. Durven niet te zeggen wat we werkelijk in ons mars hebben.

Toch zal je wel moeten. Als je als vrouwelijke ondernemer een verschil wilt maken in deze wereld. En wie weet ontmoet je precies die mensen, die jij nodig hebt voor de volgende fase van jouw leven 😉.

Om je te helpen met het stuk zichtbaarheid, jouw vrouwelijke energie inzetten en concreet jouw ideale klant een aanbod doen, geven Mona en ik 16 & 17 januari een tweedaagse livetraining: Sales on Stage.

De training die jou helpt om zelfverzekerd jouw aanbod te kunnen doen aan een potentiele klant. Of dat nu op een feestje is, in je webinar of op het podium voor een hele zaal.

Lees er alles over via deze link en meld je snel aan. Ik zou niet te lang wachten, want een groot deel van de plekken is al bezet door vrouwen die de wereld willen verbeteren.