Het is bijna oudjaarsavond. 

Dit jaar nog belachelijker dan voorgaande jaren. Clearly ben ik geen liefhebber van oud en nieuw. Dat komt, omdat ik het allemaal niet zo spannend vind. Het is elke dag 00:00. Elke dag begint er een nieuwe dag. Elke maand een nieuwe maand. Zelfs elk uur een nieuw uur. Elke uur, elke minuut van de dag kun je ook een goed voornemen maken en je er aan houden. Waarom wachten tot 1 januari?

Nou nou nou, hoor ik je denken. Lekker “bah humbug” van je Rijkers. Maar ik vind het echt een bullcrap-fest. Op de vreterij na. Dat vind ik nog wel fijn. Ongegeneerd dat kanaal volstouwen en wegspoelen met liters wijn. 

Nu ben ik mama van 2 prachtige jongens. Van bijna 10 en 6. En die vinden oud en nieuw werkelijk tha bomb. Knalerwten, grondbloemen en al dat soort rotzooi die je bij de Action haalt, hebben we in huis. Want die koppies de hele avond wachtend tot het vuurwerk afgestoken mag worden, zijn goud waard. 

En daarom doe ik een concessie om oud en nieuw wel te vieren. 

Vroegâh gingen we gewoon naar bed. TENZIJ Youpie de oudejaarsconference deed. Dan wilde ik wel blijven zitten tot 00:00. Youp van ’t Hek is mijn held. Nog steeds. Al is hij al jaren niet meer wat hij vroeger was. Ik heb hem minstens 5x live gezien en heb alle shows uit zijn glorietijd op dvd (trouwens, de cd’s ervan voor in de auto heb ik ook). 

In de jaren ’80 leerde hij mij al alles over hoe ik het vooral niet wilde. Uitgeneukte huwelijken, vreselijke burgertrutterij, alcolholvrij bier. Hij zwiepte alles aan de kant en ik smulde ervan toen ik eenmaal oud genoeg was om dat te mogen kijken. Grappig hoe daar al de basis gelegd is van de visie die ik nu op het leven heb. Zelfs heb ik ergens mijn huwelijk aan hem te danken, omdat mijn man mijn grapjes hilarisch vond. Tot hij erachter kwam dat ik mijn halve repertoire gejat had. Maar toen kon hij al niet meer van me af. Youpie, bedankt man. 

Maar ik dwaal af.

Vroegâh, zei ik, gingen we gewoon naar bed. En toen de kinderen nog jonger waren (lees: geen klok konden kijken), deden we om half negen al alsof het tijd was en lagen alsnog vroeg op bed. Wij wonen tussen de koeienboeren, dus hier geen salvo’s aan vuurwerk door de straat. Je kunt het om half negen gewoon faken. 

Maar de vraag is vooral: waarom zou je op blijven zitten als je een takke-hekel hebt aan oud en nieuw?

Ik vind dus dat dat niet hoeft. En geef hierbij toe dat ik dus een concessie doe voor mijn kinderen, omdat zij er zo blij van worden om; 

1. Heel laat op te mogen blijven
2. Echt vuurwerk mogen afsteken (agossie, wanneer zal ik vertellen dat dit niet valt onder de categorie “echt vuurwerk”?) 

Maar zonder (of juist met) corona en de hele shizzle, waar doe jij concessies omdat je ze wil doen? Of doe jij juist concessies die je niet wil doen? 

Het is een mooie vraag om het jaar mee af te gaan sluiten en om te gaan kijken hoe jij het aankomend jaar voor jezelf wilt hebben. Als je doet wat je moet doen, en je krijgt wat je wil krijgen, hoe ziet het er volgend jaar dan voor jou uit? 

Gelukkig nieuwjaar, maar echt…