Dapper haal ik adem. Je weet nog hoe dat ging toch, toen je 6 was? Vol overgave en alles full monty. Met spuug en alles! Niet dat ingehouden gedoe dat we als volwassenen doen, maar gewoon volle bak alles geven. 

Mijn ogen worden groot en mijn kleine mond opent zich tot een enorme “O” die 6 kaarsjes gaat uitblazen. Je kent mij: ik ga voor de hoofdprijs! Dus alle 6 moeten uit. Strebertje? Ja man!

‘Doe een wens, maar niet zeggen wat het is hoor! Anders komt hij niet uit’ Oei.. als ik het nu maar goed doe. Want ik wil graag dat mijn wens uitkomt. Er blijft er een aan en ik schrik hevig. Maar ik besluit het erop te gokken dat het in 2 keer ook goed is en met een diepe haal, blaas ik de laatste uit. 

Wat de wens was in 1986 weet ik echt niet meer. Het zal in mijn geval wel iets groots zijn geweest. Iets waarvan iedereen zou zeggen: ja daaaag! Dat kan niet. 

Maar ik weet wel wat mijn wens is in 2020. En ik weet inmiddels ook dat de kans van slagen groter is als je de wens ook daadwerkelijk de ether in slingert. Dus ik heb hem uitgesproken. Met knikkende knieën. Want nu is het “waar”. Dit wil ik.

Direct komen er allerlei overtuigingen door mijn hoofd vliegen. 

• Doe ff normaal Rijkers!
• Alsof die mensen naar jou komen…
• Wie ben jij nou helemaal?
• Wat heb jij nou te melden?
• Hoe ga je dat in vredesnaam voor elkaar krijgen?
• Dat kan ik toch nooit?
• En ga zo maar door….

Maar ik weet inmiddels hoe ik dit kan tackelen en ik begin met bouwen aan die droom. Daar was ik al mee begonnen, maar ik mag het nog een tandje meer concreet maken. Het is mijn berg die ik wil beklimmen. Maar dan moet ik eerst weten hoe ik dat ga doen. Tussenstappen maken en van punt naar punt naar boven. Tot ik aan de top sta. Het is mijn “El Capitan” (en weet je niet waar ik het over heb? Kijk dan ‘The Dawn Wall’ op Netflix. Je houdt je adem in tijdens deze docu, beloofd…) 

Maar onderweg ga ik kritiek krijgen, meningen, ik zal worden uitgelachen. Ik wéét dat. Het is aan mij of ik mij daardoor laat afleiden. Want wie zegt dat ik het niet ga halen? Als andere mensen het kunnen, dan kan ik het ook. ‘Cause i ain’t that special, you know. En tegelijkertijd speciaal genoeg om mijn plekje in deze wereld te claimen. 

Of jouw doelen nu groot of klein zijn maken niet uit in dit verhaal. Het gaat erom dat je ze haalt. Omdat jij er gelukkig van wordt. Omdat jij dat nodig hebt. Je hoeft geen grootse of meeslepende wensen en verlangens te hebben. Het mag ook intiem en klein zijn. Maar het gaat om jou. Concessieloos jouw leven leiden, op jouw voorwaarden, zodat je er stikgelukkig van wordt en er alles uithaalt. 

Dat gevoel van alles beleven, zingeving, voldoening, dat. 

Maar we staan het onszelf zo moeilijk toe, omdat onze wensen een béétje buiten de kaders vallen van onze omgeving. Een tikkeltje anders zijn dan anders. En we zijn bang dat we er niet meer bij horen, bij die omgeving. 

Maar weet je lieverd, jij hebt daar nooit helemaal bij gehoord. En het mooie is dat ik weet dat je dat ook helemaal niet wil. Dus stop met je aanpassen om erbij te horen, want je wordt er niet gelukkig van. De groep hoeft niet weg, maar jij mag jouw eigen keuzes maken. Pas dan zal de wereld een beetje bij jou gaan passen in plaats van andersom. 

Sounds good?

Kom op dan!

Wil jij weten hoe je:

✓ een concessieloos leven kunt leiden, volgens jouw regels?

✓ minder last hebt van de mening van anderen?

✓ meer lol in je dagelijkse bestaan kunt hebben, zonder dat de fles wijn eerst open moet, en je bakken energie overhoudt?

✓ alles uit je leven kunt halen, zonder dat je meteen je baan opzegt of eerst moet mediteren op een berg in Nepal?

Dan zie ik je graag op vrijdag 18 september om 10:00, online en gratis (twee van mijn favoriete criteria) voor het webinar ‘Geluk zit in een klein hoekje: hoe je in haalbare, praktische stappen meer uit je leven kunt halen en nog lol hebt ook’. 

Meld je snel even aan en reserveer meteen jouw digitale stoel.

PS: denk je nu nog na over de “maar hoe laat ze dromen dan uitkomûh jongûh???” Lees het hele blog dan nog een keer. Het staat er echt.